ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Բացառիկ» ԱՄՆ-ը և մյուսները

«Բացառիկ» ԱՄՆ-ը և մյուսները
27.09.2013 | 00:12

ՄԱԿ-ի մահվան մասին լուրերը, պարզվեց, Բեռնարդ Շոուի սիրած ժանրից էին: Այնուհանդերձ, չափազանցումներ այնտեղ շատ եղան:

Հասկանալի է, թե՛ տիեզերքը, թե՛ աշխարհը, թե՛ ՄԱԿ-ը պտտվում են Ամերիկայի և հատկապես Օբամայի շուրջը:
Օբամա-Պուտին «ձեռնամարտը» ՄԱԿ-ում այնքան «թեժացավ», ամերիկյան «արտիստ» քաղաքականությունը կրկին սկսեց այնպիսի նրբագեղ ելևէջներով դիվանագիտական խաղեր կազմակերպել, որ հրճվանքից կարելի էր կարկամել: Ինչպես երևում է` Օբաման չէր մարսել Պուտինի` «Վաշինգտոն թայմսի» հոդվածը` «Բարաք, դու և քո երկիրը բացառիկ չեք» շեշտադրումով, ուստի Օբաման, գերտերության ղեկավարի դեմքով, հայտնվեց Գլխավոր ասամբլեայի բարձր ամբիոնի առաջ և ասաց. «Բացառիկ ենք, Վլադիմիր, և շա՜տ բացառիկ»:
Այնքան բացառիկ էին, որ Քերին Լավրովի հետ բանակցությունների եկավ մենակ, կանգնեց երկու երկրների դրոշների տակ, հետո իրեն ասացին, որ արարողակարգը խախտվել է` պետք է Լավրովի հետ գային, Քերին իր հիսունհոգանոց թիմով կրկին հետ գնաց, վերադարձավ Լավրովի հետ, ընդ որում, այնքան նեղացած էին միմյանցից, որ Լավրովը վերցրեց ու շրջանցեց դրոշները:
Սա դեռ բոլորը չէ: Միխայիլ Սաակաշվիլին ողջ հասակով կանգնեց ՄԱԿ-ի «դռանը» ու ասաց. «Ռուսաստան, դու ճնշում ես հետխորհրդային երկրներին, դու չես թողնում նրանք զարգանան, գնան Եվրոպա` հրեն, Հայաստանը քեզ օրինակ, դու ստիպեցիր, որ նա չուզենալով մտնի Մաքսային միություն»: Մինչ Սաակաշվիլին կխոսեր Մոլդովայից ու ՈՒկրաինայից, ռուսական պատվիրակությունը լքեց դահլիճը, քիչ հետո, ինչպես միշտ, հայտարարելով. «Միխո, դու գիժ ես». իմա` լուրջ հոգեբանական ստուգում պետք է անցնի Սաակաշվիլին:
ՄԱԿ-ն այս անգամ նույնքան հետաքրքիր էր Իրանի մասով: Չնայած միշտ է «այդ հաշվով» հետաքրքիր եղել: Ինչպես նախորդ դեպքերն էին, այս անգամ ամերիկյան պատվիրակությունը դահլիճից դուրս չեկավ Իրանի նախագահի ելույթի ժամանակ: Իրանի նախագահն ԱՄՆ-ը չհամարեց «սատանա» (այդ «սուրբ պարտականությունը» կատարեց Մորալեսը):
Հակառակը, Իրանի նորընտիր նախագահը վարպետության այնպիսի դաս տվեց «բացառիկ» Ամերիկային, որ ԱՄՆ-ը, որը ոչ մի կերպ չի կարողանում գտնել «ձևը»` Սիրիային «խփելու», չի կարողանալու տևական ժամանակ Իրանի դեմ ևս որևէ քայլ անել:
Նախ` Ռուհանին ցնցեց աշխարհն իր հայտարարությամբ՝ Իրանը պատրաստ է ճանաչելու հոլոքոստը։ «Հիշո՞ւմ եք, ինչ էր ասում Ահմադինեժադը` «ի՞նչ հոլոքոստ, ի՞նչ բան. Իսրայելն է մոգոնում, զոհերի թիվն էլ չափազանցված է»:
Այնուհանդերձ, Իսրայելի սիրտը չշարժվեց Ռուհանիի այդ փաստագրումից, հրեաներն էլի բոյկոտեցին Իրանի նախագահի ելույթը:
Բայց հո՞ Օբաման իր հերթին ասաց` էն ո՜նց եմ ուզում հանդիպել, սեղմել (ոչ պաշտոնապես) Ռուհանիի ձեռքը: Ռուհանին ասաց` «ո՛չ», ու բարևեց Օլանդին, որին վեց տարի չէր բարևել:
Չերկարացնենք, ասամբլեան դեռ շարունակվում է, և հետաքրքիր դրվագների դեռ ականատես ենք լինելու:
Ամփոփման համար ասենք` ՄԱԿ-ի գագաթնաժողովն առանձնապես չթեթևացրեց աշխարհի հոգսը, այնուհանդերձ, ԱՄՆ-ն ու արևմտյան «կոալիցիան» ՄԱԿ-ի ԱԽ-ում չկարողացան «համերաշխության պլատֆորմ» ձևավորել Սիրիան ռմբակոծելու համար, ու այս առումով գագաթնաժողովը դարձավ հարթակ` ևս մեկ անգամ ցույց տալու, որ ԱՄՆ-ն ու Արևմուտքն իսկապես բարդ կացության առջև են կանգնած. այս պահին նրանց հակազդողներն ավելի շատ են, քան կողմնակիցները:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 976

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ